brennen /czasownik: brennt, brannte, hat gebrannt/ - palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, /bot./ /zool./ wywoływać oparzenie
sich brennen - oparzyć się
W ZDANIU;
Das Geheimnis brennt mir auf der Zunge. – Język mnie świerzbi.
Das Licht brennt. – Światło się pali/jest włączone.
Der Adventskranz enthält vier Kerzen. Jeden Sonntag brennt eine Kerze mehr. - Wieniec adwentowy ma 4 świece.
Każdej niedzieli zapala się kolejną.
Der Boden brennt ihr unter den Füßen. – Grunt jej się pali pod nogami.
Die Kerze brennt. – Pali się świeczka.
Die Seife brennt in den Augen. – Mydło szczypie w oczy.
Die Sonne brennt. – Słońce praży.
Die Soße brennt auf der Zunge. – Ten sos piecze/pali w język.
Die Wunde brennt. – Rana piecze.
Er brennt eine CD. – On wypala płytę.
Ich brenne vor Neugier. – Umieram z ciekawości.
Vor Liebe brennen. – Pałać miłością.
Posłuchaj "Mein Herz brennt" Rammstein:
